Kemalizm’i tartışmadan, darbe süreçleriyle hesaplaşmadan ve Ergenekon davası giderek rütbe kaybederken ortaya bir kez daha sivil anayasa tartışması atıldı. Lakin kapatma sürecinden çıkan AK Parti, birçok iddiasını terk ettiği gibi yeni bir anayasa yapmaktan da vazgeçmiş görünüyor. TBMM Anayasa Komisyonu Başkanı Burhan Kuzu, mevcut anayasada yerel seçimler sonrasında bazı maddelerin değiştirilebileceğini ima ederek “20-30 madde daha değiştiği zaman belki adı ‘askeri anayasa’ veya ’82 Anayasası’ olarak kalacak, fakat muhteviyatı sivil bir anayasaya dönüşmüş olacak” şeklinde konuştu. Kuzu’nun “askeri anayasa” tabirini telaffuz etmesi, bir bakımda siyasilerin meclis üzerinde nasıl bir vesayet olduğunu bildiklerini göstermesi açısından önemli… Fakat bu ifade başka bir durumu daha gösteriyor: Hükümet ve muhalefet, Meclis’te siyaset yapmıyor! Çünkü Meclis duvarlarında asılı duran “egemenlik, milletindir” mesajlarının hiçbir hükmü yoktur. Darbecilerin anayasasına dahi dokunamayan bir mecliste sergilenen boş bir oyundur!Asıl iktidar askerdedir!
Turkcell’in sahibi Mehmet Emin Karamehmet’in emekli Jandarma komutanıyla ilişkisi üzerinden Taraf’ta yaptığı analizde, Ahmet Altan şunları yazmıştı: “Bu ülkenin neredeyse bütün yapısal sorunları bu tek olayın içinde ortaya çıkıyor. Tabii bütün hastalıkların başında askerin “konumu” geliyor. Askerin konumu, yaşadığımız bütün yalanların ve sahteliklerin başlangıç noktası çünkü. Asıl “iktidar” askerde olduğu için bunu saklayabilmek amacıyla bir “tiyatro” yaratılıyor medya tarafından. “Muhalefet” anlayışı tümüyle gerçeğinden saptırılıyor. Siyasi hükümete muhalif olmak tek bir “muhalefet” türü gibi sunuluyor. Gelişmiş ülkelerde, evet, tam da böyle, muhalif olmak hükümete muhalif olmak anlamına geliyor. Ama “gizli bir iktidarın” bulunduğu bizim gibi ülkelerde, “muhalefeti” sadece siyasi iktidara muhalefet gibi sunmak sahtekârlığa giriyor.

Burada muhalefetin “gerçek” olabilmesi için, “gerçek” iktidara yapılması gerekiyor. Ordunun “iktidarını” eleştirmeyen hiçbir muhalefet gerçek değildir Türkiye’de. Ordunun iktidarını eleştirmeyen hiçbir siyasi iktidar da gerçek değildir. Böyle baktığınızda,Türkiye’de “demokrasi oyunu” başladığından bu yana hiçbir zaman gerçek bir siyasi iktidara ve muhalefete sahip olmadığımızı görürsünüz. Bugün de bunların ikisine birden sahip değiliz. Gerçek bir medyaya da sahip değiliz. Medya, orduyu kuliste bırakıp, bize bir tiyatro oyunu gösteriyor. Karamehmet olayında işte biz o “kulisi” seyrettik.”

Platform Haber