PKK bunca kan dökülmesinden sonra ideolojik uzantısı olarak mecliste siyasi parti olarak Kürtlerin hakları adına konuşma statüsüne gelirse Kürt milliyetçiliği açısından tarihi bir dönemece gelinmiş olur. Türk devleti, Türk milliyetçiliğini meşruiyet tabanı olarak seçmekle tek taraflı olarak Misak-ı Milli’deki ruhu terk ederken, seküler elit devletin ve milletin kaderini belirleyici konuma geçmiş oldu. Ne var ki, yok sayılan Kürtlerin temsilleri söz konusu edilmediği için seküler ve milliyetçi kadroların önderliği ve sözcülükleri ve tayin edici konumları muhal görünüyordu. Türk milliyetçilerine tepki gösterenler geniş Kürt tabanı ise Misak-ı Milli’deki tanıma sadık kalmış ya da kaldıkları var sayılmıştı.PKK’nın dönüşü Kürt sorunu adı altında Müslüman Kürt halkının temsiliyetinin tümüyle ve resmi olarak Kürt milliyetçilerine ve onların dünya görüşü çerçevesinde şekillenecek Kürt ulus tanımına ve taleplerine meşruiyet kazandıracak demektir.

Müslümanlığı besleyen tüm eğitim kurumları, önderlikler, semboller irtica gerekçesiyle ortadan kaldırılınca boşluğu Kürt milliyetçiliğinin doldurmasını beklemek gerekirdi. İç ve dış faktörlerin çerçevesini çizdiği “demokratik dönüşüm” le Kürtlere batıcı, seküler bir milliyetçilik hediye edilmiş oldu… Batıcı seküler Türk milliyetçileri eserleriyle ne kadar övünseler azdır.

Durumun vehameti şu ki: Müslümanlığın bu topraklara üflediği ruhtan beslenmeyen her çözümün sahte ve yeni sorunlara gebe olduğunu Müslüman aydınlar bile hatırlamakta zorlanıyor.

Akif Emre, Yeni Şafak

Yazının tam metni için tıklayınız